Dihay usa ka ulitawo nga nanguyab sa usa ka babaye didto sa balay sa babaye. unya naabtan og dakong ulan, busa miingon ang babaye sa lalaki:

Babaye: Dong, dinhi na lang matulog kay kusog kaayo ang ulan.

Lalaki: Oo, sige, salamat.

Natulog sila, tungod kay wala may lawak ang ilang balay, nangatulog silang tanan sa sala, nagtapad ang babaye ug ang lalaki ug usa lang ka unlan ang nag-ulang kanila.

Pagkabuntag, ni-uli ang lalaki ug mibalik pagkagabii.

Lalaki: (nangulitawo) Day, sayod ka nga dako kaayo ang akong gugma kanimo bisan ang dakong lawod akong langoyon para lang kanimo ug ang pito ka kabungturan akong labangon para lang akong imatuod ang akong dakong gugma kanimo.

Babaye: (naglagot) Uummp! Saba diha dong oi, bakakon man ka kaayo!

Lalaki: Ngano man day, ang tanan akong buhaton para kanimo.

Babaye: Wa man lagi ka kalabang sa ulan kagabii.

Lalaki: Diay ba?