share lang ko gamay: death is so unpredictable. last friday, a very, very close friend of my bf died. he was just 17. bata pa kaau. gipusil siya. igo daun cya sa dughan. doa sa hospital. dili jud katoo ako uyab kay pagka thursday ana, dungan pa daw sila kaon2x nya storya2x kay silingan mani sila... ngkakita pjud cla mga hours before the incident nya pagkataod2x gisugat nlng cya ug balita parte sa iya migo.... looi ako uyab niadto sa ospital nya didto sa morgue nihilak daw xa pagkakita nya nga gitabonan sa habol... lami kuno kaau pukawn... wala xa kasabot sa iya na feel. buddy2x man jud to nya... mao jud to iya masugo daun nya d jud to mo traidor ug amigo... pag abot gud daun nya sa ilaha kay ang mga tao motan-aw sa ako uyab nya murag nakiramay sad ba kay khbwo man gud cla nga amigo kau to nya... naa ni xa actually sa newspaper gahapon, i think murag banat news man cguro na... ang gi butang lang ngadto kay gipusil xa ug akrho.. but pagbasa sa ako uyab, dili daw to mao ang story...
dghan kau what if's ako uyab... dghan kau cya questions... pag bilar niya, naa pic sa lalaki sa ibabaw sa lungon - nag smile pjud, mura y problema... d xa ka dare tn-aw sa iya amigo na patay na... d jud nato matagna sa if panahon na jud nato... ka realize lang ko ani...
lets enjoy every single moment - every single hour, minute while we are still alive... let us not waste our time grieving or being in pain... mas nindot jud f mo move on ta and be a better person... it was a sudden death, pero nadawat na sa ako uyab....
gone too soon. rip lowel!