It was April 17, 2010 and nothing was special or something unusual on that day... in other words.. laay jud ghapon like all the other days..
Ni adto ko sa among EB sa SINGLES Thread. Ni adto ko sa ayala mga alas 2pm na cguro to kapin basta hapit na jud mag alas tres. But unfortunately, wala ko makakita nila ngadto sa meeting place bisan gahulat pako og pila ka oras. Cguro, I was destined not to meet them. Frustrated because before that event... excited nako makakita sa mga taw nga ka share nako og ideas og cguro.. pareho pud nako og nahi-aguman.
Na palpak man akong pakigkita^ nila.. (though cla nagkita jud--looy jud ko) .. ni text nalang ko sa akong bestfriend nga dala niya iyang misis og iyang duha ka anak nga mo uban nalang ko nila kay nangadto man pud cla sa ayala.. and tabang nalang pud ko lukdo sa ilang paliton nga appliance didto sa ayala... Didto ni uban nako... mo angkon jud ko.. dili jud ko klase sa taw nga hilig og malls or hilig og laag... ato nga time... while nag check cla sa ilang gi palit nga mga appliances .. or maskin sa among paglakaw lakaw ngadto as lawak.. d jud nako malikayan nga ma busy pud akong mata... hahay.. pagkanindot sa talan-awon... apan.. d pud nako malikayan.. nga magsakit akong dughan... unta aduna koy babaye nga gipangga apan nahanaw tungod sa akong pagka immature ato nga time.. og tungod kay na miss nako ang little details nga ni agi sa among life nga naipon og nidako og maoy hinungdan nga wa na nako cya makupte.
ni share lang jud intawn ko kay nalain lang pud ko sa akong na feel ato nga time.. I know mature enough ko to deal with situations like this but dili lang pud nato malikayan nga maka feel ka og emptiness... though wala man pud ko nagdali or whatever it is nga naa sa akong heart og mind. ambot lang.. basta ato nga day.. I just felt nga it wasn't a good day...
pasencya na sa pag disturbo sa inyong oras og salamat sa pagbasa...
(please yaw lang mo panghilabot kung wa mo ka uyon.. respetaray lang.. yaw pag bugal bugal.. salamat)