Short Film Coming : Negative One
" Ang Pagbabalik "
Chapter 44
(other location)
(mall)
(window shopping)
< Christoper > : ang mamahal naman ng mga bagong lente
gusto ko sanang bilhin yon o
(then he noticed a quite familiar guy)
< Christoper > : ..?
(he approached this guy)
< Gary > : (just finished purchasing at the counter)
< Christoper > : ah excuse me
< Gary > : ..?
< Christoper > : medyo, pamiliar ka lang sa kin eh
ah, kakilala mo ba Daddy ko?
< Gary > : (awkard face) ba't sino ba Daddy mo?
< Christoper > :
< Gary > :
huy, tinatanong kita
< Christoper > : ah, di bale na lang (then paalis na sana)
< Gary > : teka
< Christoper > : (tumakbo)
< Gary > : ...
(other location)
(campus ground)
< Christoper > : (may sinusulat) Ann, magandang pandagdag to oh, subukan mong sagutan
< Ann > : ba't ano ba yan
< Christoper > : ano ang capital ng America?
< Ann > : parang, hindi ko alam
divided kasi yun sa different states di ba
< Christoper > : mali
ang capital ng America is capital A
< Ann > : nyek---
< Christoper > : nyek!
< Ann > : nyek!
< Christoper > : nyek! (tawa) nyek!
(gumising si Anton)
< Anton > : ingay naman (yawning)
< Christoper > : kamusta na nga pala kayo ng nanay mo?
< Anton > : yun, impusibleng kumalma kapag hindi ko sinusunod
< Ann > : kaya sunod ka na lang lage
< Anton > : yes (depress)
< Christoper > : good boy
teka, ayusin natin tong miss universe na sash mo
< Anton > : hindi na natatanggal yan, idinikit ng super glue yan ng mga tao malapit sa lugar namin bago ako pumasok
< Christoper > : kulang na lang korona, ah teka, may tiara ka na nga pala sorry
< Ann > : in fairness, type ko tiara mo
pahiram nga muna
< Anton > : (binigay) ... alam mo ba, tinatawag na nila akong Starla, ang lalakeng prinsesa ... nakakaasar nga eh
< Ann > : ang alam ko kahapon pinalitan na nila yon ng Roselya, ang lalakeng may ngipin sa vagina
< Christoper > : kaninang pagpasok ko, ang tawag na nila sayo Malandiva, tinanggal na tite nya di ba?
< Anton > : (nagtaas ng kilay) ... hinding-hindi ko ipatatanggal to uy! ... kung gusto nila, ipakita ko pa to sa kanila
< Chrisatoper > : ipakita mo kay Ann
< Anton > : o Ann
< Ann > : gago ka! (hinampas ng libro)
(enter Vincent)
< Vincent > : (while walking) Anton
kamusta
< Anton > : (smiled)
(then Vincent leaves)
< Ann > : kinamusta ka?
< Anton > :
(ewan ko gesture)
< Ann > : close kayo?
< Anton > : hinde
< Christoper > : ba't kami hindi kinamusta, dinaanan lang
< Ann > : ang gwapo ni Vincent noh? wala lang
< Christoper > : ..? (may naamoy) teka, ano yung bumaho?
(then Mia enter the scene
tumabi kay Ann nagbasa)
< Everybody > : (tahimik lang)
(other location)
(they're all going to the classroom)
< Elvis > : eh Tupe may joke ako
pano nalaman ni Pinocchio na isa syang puppet at hindi real boy
< Anton > : pano
< Elvis > : pano?
nung nag-masterbate si Pinocchio, biglang nagliyab umapoy
< Anton > : 'gasp', hindi ko alam Elvis, ganyan ka pala
grin minded
< Christoper > : grin minded pala tong batang to
< Elvis > : heh heh, slight lang, slight
< Mia > : kasi naman, tinuturuan netong master ng lahat ng mga grin minded sa buong bansa
< Christoper > : sino
< Mia > : ikaw po!
< Christoper > : yung mantsa mo sa damit o, kitang-kita
ayusin mo naman paglalaba mo
< Mia > : eto? oo nga eh, ayaw matanggal sa ordinaryong sabon tong tomato sauce na to
< Christoper > : sa palagay ko hindi tomato sauce yan, kulay brown eh
< Mia > : kala mo lang brown, pero hindi brown yan
< Christoper > : sinong niloloko mo, yan o kitang-kita kulay brown
< Mia > : hindi nga brown yan!
< Christoper > : brown yan! brown!
< Mia > : mukha mo brown
< Christoper > : brown---!!!
< Mia > : tumahimik ka!
< Anton's voice > : amoy brown nga eh
< Ann > : ah Mia, yung project mo na lang kulang sa economics, kukunin ko na
< Mia > : dadalhin ko na lang sa bahay mo mamaya siguro
< Ann > : sinabi mo na yan ilang beses na
Mia, kung wala yung project mo, damay pati buong grupo
malapit na deadline ano ba
< Mia > : ano bang sabi ko! dadalhin ko rin sa bahay mo mamaya! lamunin mo kung gusto mo!
< Ann > :
< Christoper > : ah--- away o, away
< Anton > : hawakan mo nga yung tenga
(pumasok na si Mia sa classroom)
< Christoper > : hawakan mo nga yung tite---
< Anton > : titi nino?
< Christoper > : titi ni Mia
< Anton > : (natawa)
< Ann > : tumigil na nga kayo
< Anton > : wala takot, takot tong si Ann pare
< Elvis > : sige Tupe, pasok na ko sa klase ko
< Christoper > : oo
< Ann > : nitong mga nakaraang araw, madalas nang nagpapabaya si Mia
nag-aalala na talaga ako
< Anton > : kausapin mo kase, baka may problema sa bahay katulad ko
kaya medyo nawawala sa focus
< Christoper > : nawawala focus mo Anton?
< Anton > : slight lang, slight
--- end of Chapter 44 ---
Short Film Coming : Negative One
" Ang Pagbabalik "
Chapter 45
(other location)
(outside Christoper's house)
< Rex > : Tupe, ano yang dala-dala mo?
< Christoper > : eto? panglinis, pinaglilinis na lagi ako ng Mama ko para sa matanda naming kapitbahay
< Rex > : ganun ba
< Christoper > : kung wala kang ginagawa, ipapakilala kita kay Lola, ang pinakamalupit na Lola sa buong mundo
< Rex > : panong malupet?
< Christoper > : ang lupit nya hindi ka maniniwala, bulag sya pero naglalaro ng chess
< Rex > : bulag? pero naglalaro ng chess?
< Christoper > : oo
minsan nag-world champion pa nga sya sa chess game competition pero, may iba pa yata syang talent na inexplore kaya isang beses lang sya nanalo
< Rex > : pano naman nangyari yon?
< Christoper > : sabi nya parang photographic memory, meron daw sya nun
alam mo ba yun?
< Rex > : photographic memory? natatandaan mga bagay
< Christoper > : nice di ba
(other location)
(grandma's house)
(naglalaro ng chess)
< Christoper > :
(next move) knight to D 6
< Lola > : heh heh
(tumira) queen to B 4, checkmate, haha!
< Christoper > : ano!?
< Lola > : haha, pasensya na, world champion tong kinalaban mo
bayad, bayad na
< Christoper > :
(kinuha pitaka then nagbayad) talo na naman ako!
< Lola > : heh heh (nagbibilang ng maraming pera)
< Christoper > : pwede pautang
< Lola > : wala ka nang pera? tama na
sige magligpit ka na, simulan mo na tong chess heh heh
< Christoper > :
(kukuha ng pera kay Lola)
< Lola > : um! (pinalo kamay ni Christoper) kahit bulag ako nalalaman ko yan, kaya wag mo nang subukan
< Christoper > : (awkward face)
Rex, may pera ka pa ba? pautang muna
< Rex > : kanina pa nga ako naubusan, tinalo na lahat ni Lola
< Lola > : sige na mga bata, wala ng pera, magbalot-balot na
ng mga nakakalat heh heh
Christoper, yung basura nga pala sa kusina, nakaka-isang linggo na yon
< Christoper > : ah La, di ba sabi nyo may iba pa po kayong talent na inexplore? ano pa po yung ibang talent nyo?
< Lola > : marahil alam nyo na siguro, na isa yata akong nirerespeto at tanyag din na byulinista
< Christoper > : hindi po
< Lola > : ah Christoper, pakikuha muna yung maleta malapit sa TV
< Christoper > :
eto po?
< Lola > : kunin mo yung byulin sa loob nyan
< Christoper > : (binuksan)
pero Lola, payong lang po to
< Lola > : payong yan!?
< Christoper > : ganun na nga po
< Lola > : payong yan!?
< Rex > : payong po to Lola
< Lola > : ibig nyong sabihin, fifty-five years akong tumutugtog ng payong!? ba't walang nagsabe sa kin!?
< Rex > : napanood ko na pala kayo, ang akala ko nakakatawa lang kasing tignan
< Lola > : aba't ang mga walanghiya! pinagmukha akong tanga sa stage at telebisyon!
mga adik! mga, shet sila!!! (nagbasag ng gamit)
('CRASH!')
< Lola > : ungh! ... naku, naku nanghihina ako
< Christoper > : okey lang po ba kayo Lola
< Lola > : parang tumataas na naman ang blood pressure ko
kailangan ko na sigurong magpahinga muna
< Christoper > : tulungan ko na po kayo
(other location)
(school)
(Mia is crying)
< Ann > : tama na Mia, okey lang yon
(enter Christoper and Anton)
< Christoper > : o ba't umiiyak yan?
< Ann > : Christoper, patawanin nyo nga muna to
< Christoper > : huh? hindi ako ready
< Anton > : (cellphone gesture) hello, Saint Lourdes hospital? may biktima ng sunog dito, fourth degree burn yata
< Mia > : (still crying)
< Christoper > : (cellphone gesture) ah hello, may nadiskober akong talent dito
gusto mong kausapin? teka
Mia para sayo, manager ng Manila Zoo
< Ann > : ano ba, patawanin nyo hindi insultuhin
< Christoper > : eh ba't nga umiiyak yan?
< Ann > : tinanggal si Mia sa pinapasukan nyang trabaho
< Christoper > : saang trabaho
< Ann > : sa insurance company
nalulugi daw kaya nagtanggal ng mga tao
< Mia > : (crying silently)
< Christoper > : sa palagay ko, hindi yun eh
kunwari nalulugi daw yung kumpanya pero ang totoo, tinanggal lang nila lahat ng mga panget, tapos unang tinuro ng boss si Mia
< Anton > : (napangite)
< Christoper > : (gestures as well) okey, nalulugi tayo, kailangang magtanggal ng mga tao sa kumpanya
Mia, I'm sorry pero ikaw ang una kong tatanggalin, pasensya na
< Anton at Ann > : (tumawa)
< Mia > :
(tumingin kay Ann)
< Ann > : (tumatawa tapos biglang tigil)
< Mia > : (umalis na lang)
< Ann > : ayan, nagtampo na
(tapos tinignan kung may naiwan pang gamit)
< Christoper > : sabi nung boss Anton, kami ang insurance company, nalulugi ang kumpanya kaya magtatanggal kami ng mga tao
tapos, unang tinanggal si Mia
maya-maya binulungan yung secretary, ang totoo nyan, nagtatanggal lang tayo ng mga panget (then tawa)
< Anton > : (hindi natawa) mukhang seryoso pare
< Ann > : Mia hintay! (umalis na rin)
< Christoper > : re-lax, kailangan lang non, konting regalo
(then kinuha cellphone) hello? pagawaan ng itim na sabon?
--- end of Chapter 45 ---
FOR COMPLETE COMPILATION
http://shortfilmcoming.forumotion.net/index.htm
Kwela Nobela : Chapters 44 - 45
Reply With Quote
Posting Permissions
