Ang mga Balak ug Awit sa Pakigbisog

[0kul]

---

Ayay Mugna
by Sigbing Puti in the Haws

karong ka-adlawon
mingaw ang tibuok lugar
makakulba ang kamingaw
saonz na lang ang bilar(hala nasaag lagi ni?)?

so, mintras akong gi-type
sa akong papel na ipass pa ugma
anaay koy gihuna-huna, kalit nawala
pagka-atay, Ayay Mugna!

duka naman, sakit na akong mga mata
gikan pirting tutok, sa cgeg tutok sa i-screen
taysa, inom sa ko Milo, pawala ug duka
Lami-a oiz, balik nasad, balik sa pagtutok sa screen

Sa pagtapos sa pagtype nako ni-ini
ang oras ako na lang gipalabi
para makahunahuna ko sa akong hinigugma
pagka-atay, ani-a nasad, Ayay Mugna!


Teletubbies in the haws...



<img src="http://i2.photobucket.com/albums/y11...ros3siggy.png" alt="Image hosted by Photobucket.com">
-my first product in PhotoShop-

[JawBreaker]

Idol

likay, hupo, sagang.. kinomo gibali-bali
kalu-oy sa akong idol nabun-ug napildi
sa komo ni morales bunal didto hapak diri
nahead butt pa gyud- ningisi ang agtang ni manny

pero abiba mga pinoy way kokaluya
bisan takilid na kaayo ang dagan sa istorya
payter kaayo ang akong landlady si Lola
gisumbag niya ang hangin, perti na gyud niyang laguta

daghang nagkusmod, daghang natingala
kay napildi ang atong manok nga wala damha
abi gyud nako ug ato kadtong panahona
sa tibuok kalibutang moginlak ug mosiga

napildi gyud ang akong idol niadtong higayona
ok lang bisan naghoy-hoy ang akong abaga
gikaon nako ang noodles nga niluto ni Lola
basin sa sunod nga away makab-ot na ni idol ang medalya

[anniepetilla]

i tried to write a fan fiction of the two of us once.
last year yun....june? or maybe july.
After we went to Monsi's place for the fiesta... do u remember
that day? you asked me why i eat so much and never grow tall..as if nasa kanin ang height molecules...
so i wrote a fan fiction in a spiral notebook.
You even saw me scribbling in it one time, in class.
And you said: kumusta ang ating writer? Anong strange plot na naman ang nadevelop natin?
Napahiya ako. Standing joke kasi ako sa klase. Pajama writer daw. Sulat nang sulat. Drawing ng drawing.
Hindi ako naapektuhan noon. It goes with the territory of being the class' lil judy. (Peste kasing height at boobs yan..di dumating-dating!)
But at that time, I remember, nainis at napahiya ako.
To think I was writing about you, and me, us.
It was as if tinampal mo ako ng pagkalaki laking sign board saying: HOY GUMISING KA! THERE IS NO STORY IN US.

WHich left me thinking. Indeed, there isnt.
SIno ka nga ba sa buhay ko? Sa school lang naman tayo nagkikita ah?
Mag-usap man tayo, perfunctory.
MAy mga araw na di tayo nagpapansinan. May mga araw naman
na nakukuha kong suntukin ang braso mo. at pagtawanan ang hairdo mo.

Nahahalata mo kaya iyon? Pag nakatingin kasi ako sayo
nakakalimutan kong ibaba ang kurtina sa mukha ko.
nao-obvious tuloy. Or maybe unconsciously, gusto ko
talaga mahalata mo.

Anyway, I wrote us a fan fiction. KAhit sabi nga kalahati ng utak ko:
Kawawa ka naman, annie. Tigilan mo nga yan. that's a LOSER thing to do eh. out of taste. hibang.
Pero ginawa ko. Parang therapy na rin. After school, diretso sa kwarto at magsusulat. Ano ang plot? Wala. Ikaw lang at ako.

Nasa law school na daw ako. At ikaw, sa dati mo pa ring job. At himala, close friends na daw tayo. MAs mabait ka na sa akin. MAs sweet. Mas maalalahanin. Minsan nga natatawa ako sa mga dialogue na ikinakabit ko sa bibig mo.

"LAmigin ka talaga ano?" "MAhusay ka namang estudyante."
"Ayokong sabihin mo na ugali kong manghiram ng damit at di na isoli iyon".

Marami akong scenario na kini-create. NAroong birthday mo daw at nagpunta tayo sa bahay mo sa Villa San Juanico. Kukunin natin ang mga monoblock chair. Umulan. Malakas. Hindi natin makita ang daan dahil sa fog. Pababa pa naman ang daan. Sabi mo: "Hintayin muna nating tumila. Mahirap bumaba pag ganitong zero visibility. O, umalis ka diyan. Maanggi diyan baka magkasakit ka pa." Like a line from a Piolo Pascual movie.

Pero walang torrid huh! Promise. DI ko pa mareach ang level na yun.
Just pa-tweetum stuff. Ako lang bumabasa.

But it never reached an ending. Maraming beses kong iniba ang katapusan. Pero nitong huli, napagpasyahan kong iwanang di tapos. Mas realistic kasi. Walang nangyari sa tin eh.

Tamo, ni hindi nga tayo nagkapaalaman. Last time na nakita kita...finals natin. Blackout noon. At kandila ang ginamit natin sa exams. 6-8 pm. Para ngang padasal. Or a novena session. I thought it was the most memorable exam ive ever taken. Ever. Because you sat infront of the room, and you cant see me so I looked at you for a long, long time. I can only see your bent profile. You were hunched over some papers.

I just stared at your nape, your ear, the collar of your shirt, your hair.
I abandoned my exam paper for about ten minutes. It did not matter that
my other classmates were deep into answering the baffling essay crap. I was feeling a lil out of sorts. This would probably be the last time that were gonna see each other, since graduation na next month. Ah, man. Ang dali naman ng goodbyes! I had your number and I check out your friendster account from time to time, but damn it if im gonna tet you or invite you in friendster! It just doesnt seem cool.

But I stared at you with not a little sadness and wonder.

I was thinking: Ang layo mo naman. But Im still looking at you.

And then-horrors of horrors! You actually looked up. And you saw me watching.
Paano ba um-escape? Hindi ko matandaan kasi kung ano dapat ang ginagawa ko instead of sitting there like a stupid fool gazing at your ear!

In the waning light from the windows, you looked at me with what looked like gentle bemusement. Then you smiled. You didn't show your teeth,
but you smiled at me. You actually did.

And I smiled back. I did not know where all that happy feeling that was spreading inside my chest is coming from, but I smiled for all I was worth. Bakeet? Maybe my nose had a smudge from the candle propped up in my chari, or maybe I looked funny in the eerie light. Whatever. I did not give a hoot.

Then I looked down. You looked down. Back to business.

Itinatanong ko lang kung in love ba ako sayo. Which is really impossible, since I did not know you that well. And you knew so little of me. And I figured, Im a little too old for fan fictions. Pang-high school lang ito. Kilig is only as good as it lasts.

But when was the last time na nakipagngitian ka sa isang tao nang walang dahilan and felt so happy?
:

[anniepetilla]

mods, paki delete nalang po ito as there are zero takers man...thanks

[biggie9385]

i think i haven't done it. basin nya ingnon ko na bayot (kung lalaki ako smile-lan) or dirty minded (kung female). hehehehe!!!

[bugz_ben2nyt]

i-post nya to nako ang akong BISYO og balik kay nawagtang ma'g kalit gud.
unya ipa-post sad nako og apil kang marc jay nga 'Ayaw Ju'g Surindir'.

[2tdruid]

Consider yourself lucky because I could no longer remember the last time the woman that I love smiled at me, for no reason at all.

[ground_crashed]

i-post nya to nako ang akong BISYO og balik kay nawagtang ma'g kalit gud.
unya ipa-post sad nako og apil kang marc jay nga 'Ayaw Ju'g Surindir'.

sige bugz... ayaw'g pugngi ang imong kaugalingon.

@bugz: condolence diay sa imong calculus.

[ground_crashed]

didto sa niadto

Sugdan nato mga kahigsuonan ang istorya
Sa mabulukong paghandum ug paglantaw sa una
Kung asa ang adlaw sa kagahapon mi-pahulay
Prisko ug sa atong huna-huna nagabag-id pa.

Maglima na katuig sumad karon ang nilabay
Ug hangtod karon ako wa’ jud intawn nagamahay
Niadtong HSAT na abot sa bukog ang kalisud
Ginoo! Salamat ug imo jud ‘kong gipasulay.

Pag-abot sa UP kita nagduha-duha’g sulod
Pasulti-un sa ngalan unta buot motalikod
Nagahulat kanunay ug oras sa ‘ting pamuhi
Ang huna-huna nagalutaw, daw sama sa balud

Sa pipila pa ka adlaw ug pagpugong sa tingsi
Ug sa matag-kit-kit sa ballpen bisan walay lami
Nahimata ra jud intawon kita sa madugay
- na kitang tanan pareho ra diay ug gibati

mga binuang na kita ra’ng magkasinabtanay
sa mga panahon na wala’y hunong ang tinubagay
kadudahan ba kini, bakak o kamatuoran
- tanan adunay kalabutan ni’ng atong kalipay

lain-lain man galing ug lugar na gi-gikanan
mapa-Danao, B. Rod, Lupe o bisag asa pa man
pag-abot usa ra ka-kuwarto ang pangitaon
sa lugar, BENTON kung tawagon, mag-abot ‘tang tanan.

*sumpayan*

[Disturbed_Angel16]

unsa man na history?

maghuwat ko akong higala sa imong pagasumpay...