
Originally Posted by
INTENSITY XII
Distant relationships may be very hard for both parties. But i see something that creates the gap bet. the two. And that is communication. I too, experienced this. At first, ok lang bisan sa txt messages or tawag2x, but when after a year of doing the same thing again and again, naa na ang gap. Samot na kung once a day ra magtx or once a week magtalk sa phone. For me lang ha, i forsee nga luv jd sa usa'g usa ang nagkalagyu, cguro if mogasto lang jd ug para tawag cguro bisan once a day or two, unya be creative sa mga conversations like nagtalk jd mo personally, murag mo-work man. But then again, dapat naay trust sa usa'g usa. Wala lang pd nko gi-elaborate ang tanan ani nga factors kay gi-forsee mn nako nga naay "love" sa both parties. Hinuon, love has a variant meaning.
Sa mga gikuyawan aning distant relationships, it's better that u know exactly what kind of person u are in your relationship now. For that means a lot on how u can react on the way things might change somehow. Pray lang pud ni God for better guidance specially nga nag-inusara ta...=)
sakto jud ka sis...
about sa "gap" thingy..naa jud ko ma-share ana. every uli sa akong bf kay feeling nako murag, bag-o mi nagka uyab, bisan 4 years nami. kato ni hold hands sya nako, namugnaw ko...mura kug choling..magkatawa na lang ko sa akong kaugalingun. ni-ask sya naunsa ko..ni sulti jud ko niya nga mau na akong na-feel..nga murag naanad ko for 1 year nga wala koy uyab...nikatawa raman sad..hehehe..